Rondje Nederland

Wilt u een goedkope en sportieve vakantie in eigen land? Wordt dan voor het luttele bedrag van€ 15,-- per jaar lid van de Stichting Vrienden op de Fiets. Deze stichting geeft een boekje uit met 3600 particuliere logeeradressen voor iedereen die meerdaagse fietstochten wil maken. Voor de prijs hoeft u het niet te laten. U betaalt ongeveer een jeugdherbergtarief. De accommodaties zijn zeer gevarieerd, van een eenvoudige burgerwoning en tot een luxe woonboerderijen. De gastgevers spannen zich in om u aan voortreffelijk ontbijt en te helpen. 

Gewapend met het boekje van de stichting stapten mijn vrouw Trudi en ik, nu acht jaar geleden, op een junidag met druilerige regen op de fiets met het doel een rondje Nederland te gaan maken. Om er zeker van te zijn dat we de allermooiste fietsweggetjes zouden vinden hadden we de kaarten aangeschaft van het Nederlandse Fietsplatform. We hadden precies twee weken beschikbaar. In die tijd zou er 1200 kilometer moeten worden getrapt. We vertrokken vanuit Naarden richting zuidwesten in een zware regenbui. Vandaar verder naar het zuiden, door Brabant naar Limburg en vandaar in het oosten van Nederland weer noordwaarts. Op de meeste dagen was was het zonnig maar lang niet altijd. We kregen te maken met alle facetten van het nederlandse weer. In Overijssel en Drenthe heerlijk wind in de rug. Maar in noordoost Groningen wind tegen met regen tussen honderden hectaren aardappels. Ook op de afsluitdijk zware wind tegen. We spraken 's ochtends af welke richting we zouden kiezen en in welke omgeving we zouden overnachten. 's Middags om een uur of vier begonnen we adressen te bellen van Vrienden op de Fiets. Meestal was dat in een keer raak. Dat maakte de tocht tamelijk avontuurlijk.  

Na het rondje Nederland hadden we de smaak te pakken. Het jaar daarop fietsen we in noordoost Polen. Met de fietsen op de trein naar Warschau en vandaaruit een rondje naar de grens met Wit-Rusland, naar het noorden richt Litouwen en via het Mazurische merengebied terug naar Warschau. Het waren glooiende gebieden, dus heuvel op, heuvel af. Het leuke was hier we met onze bepakte fietsen in de afgelegen dorpjes een bezienswaardigheid waren. We kampeerden bij boeren of namen bij slecht weer een pension. 

Het jaar daarop fietsen we naar zuid.-Frankrijk. Dit was heel zwaar omdat we toch bergjes van de vierde categorie moesten overwinnen. Hier hebben we diep ontzag gekregen voor de beulen van de Tour de France. Op de terugweg namen we de trein. 

We bereiden ons nu voor op een rondje Noordzee. Dat is een tocht van 5000 km. Die reis voert van hier naar de top van Denemarken. Daarna oversteken naar Zweden en langs de kust naar Noorwegen naar de plaats Bergen. Vandaaruit oversteken naar de Shetlandeilanden en vandaar naar Schotland. Langs de Schotse en Engelse oostkust naar het zuiden. Daarna de boot naar Hoek van Holland. We denken er drie maanden over te doen. Vooral in Noorwegen zullen we vaak hoogteverschillen moeten overbrugggen. Als de vakanties van dit jaar weer achter de rug zijn gaan we een aantal maanden naar de sportschool om onze conditie tijdig op peil te krijgen.  

Waar doe je dit allemaal voor? In hoofdzaak voor het avontuur, de vele onverwachte situaties waar je voor komt te staan, de vele verschillende contacten onderweg en natuurlijk ook om te worden bewonderd door vriend en vijand. Ik denk om ongeveer dezelfde redenen waarom zo veel senioren meedoen aan wandelvierdaagsen. Of het allemaal gezond is betwijfel ik. Met name het beklimmen van bergjes is buitengewoon afmattend. Je zeult niet alleen je eigen gewicht met je mee maar ook nog eens 30 kg. Bagage. En bovenal: het geeft vreselijk veel voldoening als het weer is gelukt.