AVONDWANDELING

Schimmig schemer dient zich aan

en zweeft de avond binnen,

flarden in de berkenlaan,

beroeren hoofd en zinnen.

Het zoekt zijn weg als mist en waan

in een hof van mooie jaren,

te snel zijn zij voorbij gegaan,

als scheepjes weggevaren.

Nu ga ik in de avondwind,

de engel altijd op mijn schouder.

De dag omsluit zijn zondagskind

als een deken dons en zacht,

want langzaam wordt het kouder.

Nu komt de nacht. 

Go