De slotenmaker

Wij wonen in het middelste huis van een blok van drie. Onze buren hebben een garage, wij dus niet. Onze buren lijken dus net iets rijker dan wij. Dat heeft toch voordelen. Enkele maanden geleden schrokken wij wakker van een hard geluid ter rechterzijde van ons huis. Nadat mijn echtgenote het licht aan had gedaan zag ik twee mannen wegrennen via de achtuitgang. Beseffende dat de buren met vakantie waren belden we snel 112. Twee agenten arriveerden binnen drie minuten. Natuurlijk visten ze net achter het net helaas. Er bleek inderdaad sprake te zijn van een inbraakpoging die was onderbroken doordat bij ons het licht aan ging. De klap die we hoorden was het geluid om met geweld een raam te forceren. De politie regelde meteen een aannemer die het raam provisorisch, doch zeer degelijk fixeerde. Daarna werd het bij ons nog even gezellig met zwarte koffie in het holst van de nacht.

Vanaf half juli gingen wij, alsook onze beide buren met vakantie. En we lieten op hoop van zegen drie onbewaakte huizen achter. Trudi en ik zaten in zuidoost Polen, midden in de Karpaten, te genieten van rust. Maar al gauw kwamen er SMSjes van andere mensen uit onze straat. Eerst was er ingebroken bij dezelfde buren, enkele dagen later bij onze andere buren. Daarna in het blok naast het onze. Drie huizen rigoreus overhoop gehaald voor slechts enkele laptops . Maar over ons eigen huis bleef het gelukkig oorverdovend stil. De week erop werd er ingebroken in de straat die aan de onze grenst. Dit keer waren de buren zo slim geweest bij het eerste geraas niet het licht aan te doen zodat de politie drie heren op heterdaad kon betrappen. Het bleek te gaan om jonge mannen in leeftijd van 21 tot 25 jaar uit Huizen en Hilversuim.

Onze buren en wij kwamen ongeveer gelijktijdig terug van vakantie en dat vierden op ons terras met een heerlijke fles Tokayer die wij uit Hongarije mee hadden meegebracht. Terwijl wij het glas hieven kwam de slotenmaker langs om alle sloten te vervangen. Maar eerst dronk hij natuurlijk een glas mee. Hij vertelde dat hij en zijn gildegenoten in de maanden juni tot en met september constant achter de politie aan lopen. Per week vervangt hij dan van ongeveer dertig woningen de sloten. Ook de wintersportperiode is voor zowel het dieven- als het slotenmakersgilde een gouden tijd. In de maanden maart en april vind je de slotenmakers langs de Spaanse stranden.

Waarom schrijf ik dit verhaal ? Afgelopen nacht hoorde ik in onze wijk het fluitende geluid van een alarm. Weer klanten voorde de sterke arm en de slotenmakers dacht ik in mijn halfslaap. Verder bedacht ik dat ook deze medaille een positieve achterkant heeft: altijddurende werkgelegenheid.

Go