Een sonnet (< Italiaans sonetto of Provençaals sonet 'liedje') of klinkdicht is een veertienregelig metrisch gedicht. Het is door de eeuwen heen waarschijnlijk de populairste dichtvorm in de westerse letterkunde.

De Italiaanse dichter Petrarca maakte het sonnet populair in heel Europa

Het volgende Nederlandse sonnet van Martinus Nijhoff: volgens het schama: 4 - 4 - 3 - 3 vind ik een van de mooiste.

Dit schema heb ik in al mijn sonnetten gehanteerd. (Go)

De moeder de vrouw

vers	(rijm)	opmerking
Ik ging naar Bommel om de brug te zien.	(a)	1e kwatrijn	octaaf
Ik zag de nieuwe brug. Twee overzijden	(b)
die elkaar vroeger schenen te vermijden,	(b)
worden weer buren. Een minuut of tien	(a)
	witregel (wordt soms weggelaten)
dat ik daar lag, in 't gras, mijn thee gedronken,	(c)	2e kwatrijn
mijn hoofd vol van het landschap, wijd en zijd -	(d)
laat mij daar midden uit oneindigheid	(d)
een stem vernemen dat mijn oren klonken.	(c)
	witregel
Het was een vrouw. Het schip dat zij bevoer	(e)	1e terzine	sextet
kwam langzaam stroomaf door de brug gevaren.	(f)
Zij was alleen aan dek, zij stond bij 't roer,	(e)
	witregel (wordt soms weggelaten)
en wat zij zong hoorde ik dat psalmen waren.	(f)	2e terzine
O, dacht ik, o, dat daar mijn moeder voer.	(e)← wending
Prijs God, zong zij, Zijn hand zal u bewaren.	(f)